vrijdag 28 augustus 2009

Paddy Forsythe : Dresden

In de late avond van 13 februari 1945 zat flight lieutenant in zijn Lancaster boven Duitsland. Beneden hem lag Dresden, dat op dat moment in vuur en vlam stond in wat één van de meest controversiële bombardementen van de Tweede Wereldoorlog zou worden. Bij dat bombardement werd in 4 raids meer dan 3.900 ton bommen vanuit ongeveer 1.300 vliegtuigen op de stad gedropt, waardoor er tussen de 24 en 40.000 mensen omkwamen in een regelrechte vuurstorm, die zo intens was dat het inferno zijn eigen windsysteem creëerde en onderhield (in Dresden spreken ze nu nog van gebeurtenissen voor en na Der Brand). Forsythe moest de rangeerterreinen bombarderen. De reden die hiervoor door het Bomber Command gegeven werd was dat het Rode Leger hierdoor gemakkelijk op kon rukken vanuit het oosten. De wind bleek sterker dan verwacht en Forsythe zag dat het vuur hierdoor oversloeg op de stad, die al goed in de fik stond door toedoen van zijn collega's. Churchill noemde het bombardement later een 'act of terror', wat dan weer in het verkeerde keelgat schoot bij Forsythe, omdat de premier zijn baas bekritiseerde, Air Chief Marshal Arthur Harris. Die laatste had toen al de bijnaam 'Bomber Harris' gekregen voor zijn grondige platgooien van Duitsland. Harris - die binnen de RAF ook bekend stond als 'Butcher Harris' - protesteerde tegen Churchill en die zag zich genoodzaakt zijn toon wat te minderen. Forsythe zou de rest van zijn leven doorbrengen met het verdedigen van zijn manschappen. Zijn laatste oorlogsvlucht was het droppen van voedsel bij de bevrijde maar van honger omkomende Nederlanders. Paddy Forsythe werd 89.

5 opmerkingen:

Tom zei

"...waardoor er tussen de 24 en 40.000 mensen omkwamen..."

Sorry hoor, Tarek, maar dat is wel een heel erg grote foutmarge. Dit weekend ga ik tussen de 5 en 18.000 pinten drinken.

Tom zei

De kans is trouwens groot dat ik, terwijl ik de 18.000 benader, ook mijn eigen windsysteem zal creeëren.

Mark zei

Heeft het iets te maken met het eeuwige dispuut over tellingen uitgevoerd door de politie vs. de organisatoren? Wordt het verschil hierdoor verklaard?

Tarek zei

wel, in het begin (eerste decennium na het bombardement) spraken ze zelfs van 250.000 slachtoffers. Nu, 64 jaar later, spreken ze over tussen de 24 en 40.000 doden. Dresden zelf heeft nog eens een onderzoek laten doen en dan kwamen ze op 25.000, met ongeveer 18.000 geïdentificeerde lichamen.

Hier sezie:
http://www.guardian.co.uk/world/2008/oct/03/secondworldwar.germany

en ja Tom, sorry, maar geschiedenis is geen exacte wetenschap. Als ge een volledige stad platbrandt, moet ge soms schattingen maken van uw slachtoffers. Ik zal het doorspelen aan de historici die zich er mee bezighouden dat ze in't vervolg voor u tot op de laatste dode moeten tellen.

Enrico zei

Afzender: Henri JAECQUES.
Sorry maar ik was op dit ogenblik ttz 15/02/1945 als "VOLONTAIR by THE CANADIAN ARMY" nog altijd aan het bevrijden van de Ardennen van de SS moffen toen wij van dit bombardement hoorden via legerorders en toen reeds was het getal slachtoffers op 32000 geraamd! Deze cijfers werden tenslotte ,toen reeds, door de NAZI RADIO als dusdanig ook prijsgegeven! Of dit de "OORLOG" voor ons ten gunste beinvloedt heeft is 'n andere vraag die ik zeker NOOIT zal kunnen oplossen daar onze toentertijd geleden enorme miseries aan KOU, HONGER, Beschietingen , SS Pantzeraanvallen en Vee eens die ontploften boven onze ingegraven sneewstellingen. Het hield ons niet in de ban , we hadden nog steeds die SS katten zien te pakken en deze waren zeer gevaarlijk ! 'n HITLERJONGEN (13 jaar) aan zijn mitrailleuse gaf zich zo maar niet gewonnen of wat dacht U ??? Uit jullie antwoorden kan ik uitmaken dat jullie inderdaad NOOIT geen oorlog hebben meegemaakt want "PINTEN DRINKEN" hoorde daar helemaal NIET bij . We waren al heel blij met wat warme soep, geloof me vrij . Het vroor toentertijd tot 20 graden onder nul en voor het merendeel was het slapen onder de blote vries en sneeuw hemel of moet ik zeggen HEL ! Ik hoop dat mijn getuigenis 'n klein beetje heeft geholpen om toch niet zo "kleinzielig" over die 2e W.O te praten ! Zoals Willem Vermandere zingt ....duzend soldaten en altijd iemands kind / zoon / dochter / vader / moeder / broer of zus / familielid en of goede vriend. Mijn leuze , bij mijn terugkeer naar huis is me tot op vandaag gebleven: NOOIT MEER OORLOG ! En dit onder geen enkel beding! Zeer hartelijke groetjes en leve de VREDE ...de VREDE van KERSTMIS met Gods zoon geboren !
Henri Jaecques.