Hij zag in totaal 120.000 mensen sterven op in totaal minder dan 1 seconde. En voor 40.000 van die 120.000 was hij eigenlijk deels rechtstreeks verantwoordelijk. Charles Donald Albury trad in 1943 toe tot de 509th Composite Group van de Amerikaanse luchtmacht. In diezelfde groep zat kolonel Paul Tibbets. Net als Tibbets moest Albury heel de tijd trainen voor iets wat ze eigenlijk niet goed wisten wat het was. Op 6 augustus 1945 wist Albury maar al te goed waarvoor al dat gevlieg goed was. Hij was toen de piloot van een observatievliegtuig boven de Japanse stad Hiroshima. Onder hem was net een bom ontploft. De tweede atoombom ooit. Alleen werd deze niet op een testterrein gesmeten, maar op een stad met ongeveer 340 à 350.000 inwoners. Tibbets zat aan het stuur van zijn Enola Gay, het vliegtuig dat de bom effectief losliet op de nietsvermoedende mensen in Hiroshima. Little Boy, zoals de eerste aanvalsatoombom zo liefkozend werd genoemd, dwarrelde om 8u15 naar beneden. 57 seconden later waren er 70 à 80.000 Japanners minder op deze aardbol. Albury had dan de dubieuze eer om als co-piloot te dienen op de Bockscar. De Bockscar was de Enola Gay van Nagasaki. Daar verdampte, verkoolde en verpletterde Fat Man, de tweede aanvalsatoombom ooit, een slordige 40.000 mensen. Er zouden naderhand nog eens 35.000 mensen overlijden aan de gevolgen van het bombardement. Albury bleef tot op het einde van leven zeggen dat hij geen spijt had van de bom. Volgens hem werden er meer mensen gered dan gedood door de atoombom (die meningen zijn, op zijn zachtst gezegd, verdeeld...). Hij overleed op 23 mei 2009 aan hartfalen. Hij werd 88.
Hier het bombardement op Nagasaki, in kleur gefilmd. U ziet de dood van een slordige 40.000 mensen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
"U ziet de dood van een slordige 40.000 mensen..."
Een communicatiefout van de Amerikanen, die eigenlijk de dood van 40.000 slordige mensen gepland hadden.
Een reactie posten