Drie keer de tekst mogen schrijven van 's lands volkslied, het is iets dat weinigen gegund is. Toch is het de Rus Sergei Vladimirovich Mikhalkov mooi gelukt. Mikhalkovs familie leverde al generaties lang generaals, gouverneurs en prinsen voor de tsaren en sinds de jaren '30 spitste Mikhalkov zich toe op het schrijven van gedichten, satirische fabels en kinderboeken (zijn populairste creatie was 'Oom Styopa'). In 1942 echter werd hij opgeroepen door Stalin. De Rode Tsaar wou een nieuwe tekst voor het volkslied van de Sovjetunie. Tot dan was dat de Internationale, maar Stalin wou een Russische, nationalere tekst, aangezien het land in volle oorlog was met de Nazi's. In de zomer van '43 was Mikhalkov klaar en op 1 januari 1944 werd het het Nationale Lied van de Sovjetunie (op muziek van de componist Alexander Alexandrov) officieel aangenomen. Na de dood van de dictator in '53 werd de tekst in de vuilbak gesmeten en bleef alleen de muziek over, omdat Stalins naam er iets te veel in voorkwam. In '70 kuiste of 'destaliniseerde' Mikhalkov zijn hymne, maar pas in '77 werd die goedgekeurd en had het land weer tekst in zijn volkslied. Dan viel de Sovjetunie en werd alles weer weggeveegd - tekst én muziek. Pas onder Putin, die de muziek van Alexandrov wou rehabiliteren, zette Mikhalkov zich weer aan het werk en in 2001 was er een nieuwe hymne, die nu nog altijd dienst doet. In het hedendaagse Rusland is hij beter gekend als de vader van de regisseurs Nikita Mikhalkov en Andrey Konchalovsky (de laatste liet de Mikhalkov vallen als familienaam toen hij Rusland verliet). Sergei Vladimirovich Mikhalkov werd 96.En hier alvast versie n° 2:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten