“Ik ben een schilder, een beeldhouwer en een kunstenaar. Ik ben geen technicus. Ik ken geen fluit van techniek. Maar ik creëer graag personages en vertel graag wonderlijke verhalen.” En net daarin was Stan Winston een krak: De vader van The Terminator, van de Alien Queen uit Aliens en van de T-rexen uit Jurassic Park is op 63-jarige leeftijd heengegaan maar laat een enorme filmografische erfenis na.Winston moet een van die mensen geweest zijn die telkens hij een brief van de Academy in de bus kreeg waarin stond dat hij genomineerd was voor de Oscars, zei: “nog maar eens”. Drie keer sleepte hij een beeldje in de wacht voor beste Special Effects, hoewel hij zelf van die term gruwde (I don’t do special effects, I do characters, I do creatures). Ook voor Predator, Edward Scissorhands, Batman Returns en AI sleepte hij nominaties in de wacht.
Winston probeerde het eerst aan de andere kant va de camera, als acteur. Dat was om het zacht uit te drukken, geen groot succes. Hij ging dan maar als stagiair aan de slag bij de make-upafdeling van de Walt Disney studios. Later richtte hij – in zijn eigen garage – de Stan Winston studio op. Die studio specialiseerde zich langzaamaan in animatronics. De studio maakt robots of poppen die dan voorgeprogrammeerd werden om bepaalde bewegingen uit te voeren (denk aan de levensgrote dino’s uit Jurassic park). Zijn studio werkte uiteindelijk mee aan meer dan 75 speelfilms.
2 opmerkingen:
Het kandidatencorps voor de film van het jaar is bij deze weer flink aangegroeid. Ik zal eens nadenken over een democratische methode om daarover te beslissen.
En als dat niet lukt: een ondemocratische, maar wel een hilarische.
Een reactie posten