Joseph Dwyer is overleden. De Amerikaan werd wereldberoemd door een foto van maart 2003 waarop te zien is hoe hij een gewond Irakees jongetje vasthoudt, dat hij net gered heeft van kruisvuur. Voor het Amerikaanse leger een ideaal propagandamiddel; de Amerikaanse held die het 'humane' beeld van de oorlog vertegenwoordigde. Die humane illusie valt echter snel in elkaar als we het verdere leven van Dwyer onder de loep nemen. Dwyer had zich ingeschreven bij het leger na 9/11 en trouwde net voor hij naar Irak werd gescheept. Toen hij drie maanden na de foto terug thuis was, bleek hij last te hebben van PTSD - Post Traumatic Stress Disorder (ruw gezegd het constante herleven van oorlogservaringen; shell shock). Hij werd depressief, leed aan slapeloosheid en zijn huwelijk liep op de klippen. Hij leefde op een cocktail van pillen en spendeerde een groot deel van de nacht in zijn kleerkast met een mes in zijn handen, omdat hij dacht dat hij werd achternagezeten door Irakese soldaten. Op een bepaald punt sloeg hij zelfs zo ver door dat hij op zijn 'aanvallers' begon te schieten in zijn huis, met een drie uur durende belegering door de lokale politie als gevolg. Op 28 juni nam hij een taxi naar het ziekenhuis na een hoop voorgeschreven pillen te hebben ingenomen en dampen te hebben ingeademd van een aerosol, bedoeld om computers te kuisen - hij snoof regelmatig om in slaap te kunnen geraken. Nog in de taxi stortte hij in; alle hulp kwam te laat. Dwyer werd slechts 31.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten