Uit de schaduw van een beroemde vader treden is niet gemakkelijk, maar Guillaume Depardieu is er (bijna?) in geslaagd. Guillaume - zoon van Gérard Depardieu, één van de betere Franse acteurs - leefde een groot deel (zoniet het grootste deel) van zijn leven in die schaduw. Hij verweet zijn vader dat hij er nooit was en leefde zich uit in drugs, geweld en drank, met daartussen af en toe een nachtje (of meer) in de cel. Net als Gérard werd hij acteur en speelde vanaf 1992 mee in een twintigtal films (hij had al wel eens een filmrolletje in 1974 in Pas si méchant que ça, toen hij slechts 3 jaar was). Dat hij talent had, werd in 1996 erkend toen hij de César kreeg voor beste belofte voor zijn rol in Les apprentis. Zijn eerste optreden met zijn vader als volwaardig acteur was in Tous les matins du Monde (1999). Pas in 2002 zouden vader en zoon Dépardieu weer wat meer naar elkaar toe groeien bij de opnames van Aime ton père. Ondertussen haalde zijn rebelse jeugd hem in; Guillaume leefde graag snel en in 1995 kreeg hij een motorongeluk. Zeventien operaties en enkele jaren helse pijnen later moest zijn rechterbeen in 2003 geamputeerd worden door een infectie als gevolg van die ingrepen. Bij de opnames in Roemenië van zijn nieuwste film, L'enfance d'Icare, liep hij een longontsteking op en werd hij in allerijl teruggebracht naar Frankrijk, waar hij uiteindelijk ook zou bezwijken. Guillaume, vader van een dochtertje, Louise, werd slechts 37.Hier een stukje uit Les apprentis:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten