Een puike traptechniek, een enorme startsnelheid en een perfecte voorzet. Dat waren de ingrediënten van het voetbalrecept dat Johnny Thio bijna iedere zondag opdiende in De Klokke, het oude voetbalstadion van Club Brugge. Thio stierf op 63-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaderbreuk. Toen Thio bij Club aankwam, vocht de club tegen de degradatie, toen hij er weg ging was het een Belgische topclub. De rechtsbuiten speelde van 1963 tot 1975 bij Club Brugge, won tweemaal de beker met blauwzwart, en was aanvoerder toen de club voor het eerst sinds WO II nog eens kampioen van België werd.
In 1965 debuteerde Thio voor de Rode Duivels. Een opgemerkt debuut overigens. De Belgen blikten Bulgarije met 5-0 in. Met twee doelpunten van Thio. Ook in zijn tweede en derde interland stond hij aan het kanon. Zolang Constant vanden Stock bondscoach was, was Thio vaste waarde bij de nationale elf. Goethals verkoos op de rechtsbuiten Leon Semmeling van Standard. Thio kwam in totaal aan 18 caps voor de nationale ploeg, waarin hij 6 doelpunten maakte.
Thio liet het niet aan zijn hart komen, en zette alles op alles voor Club Brugge. Hij pakte met Club nog een aantal mooie prijzen, en blikte – en passant - in zijn dooie eentje grote rivaal Anderlecht in (4 – 0 met drie doelpunten van Thio). Na 343 officiële wedstrijden waarin hij 126 keer raak trof, trok Thio de poort van De Klokke achter zich dicht. Hij sloot zijn voetbalcarrière af in zijn geboortestad, Roeselare.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten