Niet alleen de doden, maar ook degene die doden veroorzaken mogen eens aan bod komen. In dit geval is de hij een het, te weten de K2, de tweede hoogste berg ter wereld met 8.611m, te vinden in het Himalaya-gebergte, op de grens tussen het pittoreske Gilgit-Balistan, het gastvrije Noord-Pakistan en het Olympische China (hier op de foto van de oostzijde, genomen in 1909). De lokale bevolking noemt hem Kaytu, maar hij is beter bekend onder zijn andere bijnaam, de Killer Mountain. K2 is zowat de Heilige Graal van alpinisten. Hij is veel lastiger te beklimmen dan de Mount Everest en 1 op de 4 moedigen die erop gaan, komen niet meer naar beneden, tenzij in een plastieken zak (als ze geluk hebben en niet als ijsblokje eindigen). Tot eind 2007 waren er maar 280 klimmers die de top bereikt hebben (de eerste deden dat in 1954, het Italiaanse duo Lino Lacedelli en Achille Compagni). Ter vergelijking: Mount Everest is al door meer dan 2.600 man beklommen. Zeker 66 zijn er al de pijp uitgegaan, waarvan een record van 13 in één keer in 1986 (toepasselijk Black Summer genoemd, waar de rocker Don Airey trouwens een album aan gewijd heeft in 1988). Dit weekend mochten er weer 11 aan geloven (bijna een nieuw record!). K2 had tot voor kort ook een misogyn kantje; volgens de legende lag er een vloek op vrouwen die de berg beklommen. Van de 8 vrouwen die erop gingen, stierven er 6 op de K2 of een andere berg. Hij komt zelfs voor in 2 films, te weten K2 (1991) en Vertical Limit (2000). Enkele beroemde slachtoffers; Alison Hagreaves (ooit beschouwd als de beste klimster ter wereld, tot onze berg aan bod kwam), Alan Rouse (de eerste Brit op de top, die het niet haalde tot beneden) en Art Gilkey (naar wie het gedenkteken voor alle K2-doden is genoemd). Gezien de bodemloze eerzucht van de mensheid, zullen er nog veel de K2 opkruipen. Of er evenveel naar beneden als naar boven gaan, moet de Killer Mountain zelf maar beslissen.
zaterdag 2 augustus 2008
De K2 : The Killer Mountain
Niet alleen de doden, maar ook degene die doden veroorzaken mogen eens aan bod komen. In dit geval is de hij een het, te weten de K2, de tweede hoogste berg ter wereld met 8.611m, te vinden in het Himalaya-gebergte, op de grens tussen het pittoreske Gilgit-Balistan, het gastvrije Noord-Pakistan en het Olympische China (hier op de foto van de oostzijde, genomen in 1909). De lokale bevolking noemt hem Kaytu, maar hij is beter bekend onder zijn andere bijnaam, de Killer Mountain. K2 is zowat de Heilige Graal van alpinisten. Hij is veel lastiger te beklimmen dan de Mount Everest en 1 op de 4 moedigen die erop gaan, komen niet meer naar beneden, tenzij in een plastieken zak (als ze geluk hebben en niet als ijsblokje eindigen). Tot eind 2007 waren er maar 280 klimmers die de top bereikt hebben (de eerste deden dat in 1954, het Italiaanse duo Lino Lacedelli en Achille Compagni). Ter vergelijking: Mount Everest is al door meer dan 2.600 man beklommen. Zeker 66 zijn er al de pijp uitgegaan, waarvan een record van 13 in één keer in 1986 (toepasselijk Black Summer genoemd, waar de rocker Don Airey trouwens een album aan gewijd heeft in 1988). Dit weekend mochten er weer 11 aan geloven (bijna een nieuw record!). K2 had tot voor kort ook een misogyn kantje; volgens de legende lag er een vloek op vrouwen die de berg beklommen. Van de 8 vrouwen die erop gingen, stierven er 6 op de K2 of een andere berg. Hij komt zelfs voor in 2 films, te weten K2 (1991) en Vertical Limit (2000). Enkele beroemde slachtoffers; Alison Hagreaves (ooit beschouwd als de beste klimster ter wereld, tot onze berg aan bod kwam), Alan Rouse (de eerste Brit op de top, die het niet haalde tot beneden) en Art Gilkey (naar wie het gedenkteken voor alle K2-doden is genoemd). Gezien de bodemloze eerzucht van de mensheid, zullen er nog veel de K2 opkruipen. Of er evenveel naar beneden als naar boven gaan, moet de Killer Mountain zelf maar beslissen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Er nogal over, niet? Het hoeft voor mij geen doodsfetisjme te worden...
Mensen die tijdens hun leven iets gepresteerd hebben, al dan niet ter betering van de mensheid, gepast herdenken: laten we niet te ver van het originele concept afdwalen.
Op elk versgedolven graf gaan dansen kan nooit de bedoeling van onze Grootse Bezieler Kris A. geweest zijn.
My two cents.
Heb het een beetje aangepast, kwestie van wat politiek correcter te zijn... En was vooral vanwege wéér eens doden op die berg, niet om ze op de één of de andere manier belachelijk te maken. De mortibus nil nisi bonum zeker...?
idd best wel interessant maar een beeeeeeeetje ver gezocht. Komkommertijd, ook in dodenland. Het zet ook de poort net iets te wijd open voor een heleboel weetjes die ergens wel iets met de dood te maken hebben, maar niet met het herdenken van markante figuren. Zo herinner ik me ooit iets gelezen te hebben over een motorenrace op het eiland Man. Werd tot nu toe een keer of vijftig georganiseerd, en joeg driehonderdtal deelnemers de dood in, da's zes per editie. De naam ontschiet me nu even, en zoals gewoonlijk ben ik weer te lui om het op te gaan zoeken, maar misschien wil een ijverigere deadwatcher dat wel in mijn plaats doen. Innige groeten
U bedoelt de Isle of Man TT Race. 223 doden sinds 1907. Maar dit lijkt me nog een tikkeltje erger qua sportevenementen: http://www.sportales.com/Extreme/Seven-Hidden-Wonders-of-the-Sporting-World-The-Seven-Most-Spectacular-and-Hardest-Sporting-Events-in-the-World.80053
Een reactie posten