Ik weet niet of iemand het leven kan sturen. Maar van een ding ben ik zeker, je kunt het niet veranderen. Het zijn woorden van Robert Enke, doelman van Bundesligaclub Hannover ’96. Hij stapte uit het leven op een spoorwegovergang in een klein steegje ergens tussen Bremen en Hannover. Vorige zondag stond Enke nog in doel bij Hannover (2-2 tegen Hamburg), er leek niks aan de hand. Maar Enke veinsde, zijn Weltschmerz was een privé-zaak, zijn terugkomende zware depressies was geen voer voor Bild Zeitung, vond hij.
De carrière van de doelman liep dan ook niet van een leien dakje, hoewel hij bij een aantal absolute Europese topclubs op de loonlijst stond. Hij debuteerde op 18-jarige leeftijd in de Bundesliga bij Borussia Mönchengladbach. Die club ruilde hij vier jaar later voor het Portugese Benfica, waarna hij nog een stapje hogerop zette, bij het grote Barcelona. Maar dat werd geen succes: hij speelde maar vier wedstrijden voor de Catalanen. Hij wordt een jaar later dan ook uitgehuurd naar de Turkse topclub Fenerbahçe. Daar speelt hij amper 1 match die met 3-0 verloren ging tegen Istanbulspor, een middenmoter uit de Turkse Süperlig. Na het laatste fluitsignaal krijgt hij aanstekers en muntstukken naar zijn hoofd gesmeten door zijn eigen aanhang. Een door faalangst overmande Enke sukkelt in een zware depressie, maar de buitenwereld weet er niets van.
Enke zet een stapje terug, en gaat in de Spaanse tweede klasse spelen bij Tenerife en weet zijn carrière terug wat aan te zwengelen. Vijf jaar nadat hij op buitenlands avontuur vertrok, gaat hij opnieuw aan de slag bij een Bundesligaclub: Hannover 96 zal zijn laatste club worden. Daar weet hij zich sportief terug op te werken, maar privé slaat het noodlot toe: zijn dochtertje sterft aan een hartafwijking.
In zijn carrière verzamelde Enke 8 selecties voor de Mannshaft. Hij laat een vrouw, een geadopteerde dochter en een Duitse voetbalwereld in shock na.
KLik hier om de ZDF-reportage over het plotse overlijden te bekijken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten