Leonard Berey : Human Torpedo

De laatste 'Human Torpedo' van de Tweede Wereldoorlog is dood. Leonard Berey maakte deel uit van een groep soldaten die met behulp van duikpakken en een soort kleine semi-onderzeeër schepen kelderden in vijandelijke havens. De 'Chariot', zoals het ding genoemd werd, leek op een conventionele torpedo met twee cockpits aan en 300 kg explosieven. Het kreng was notoir moeilijk te besturen en het is dan ook niet te verwonderen dat de 'charioteers', zoals de waaghalzen die de aanvallen uitvoerden genoemd werden, geen lang leven beschoren waren in oorlogstijd. De 'charioteers' werden in een duikpak gepropt dat de veelzeggende bijnaam 'Clammy Death' kreeg. Het chemisch product in het ademhalingstoestel dat de CO2 moest absorberen, veranderde in een dodelijk gas als het nat wordt - iets wat nu eenmaal wel kon gebeuren als ze onder water zaten. Daarenboven was het inademen van pure zuurstof was dodelijk onder de 10m. Ook het terugvinden van de onderzeeër van waaruit ze gelanceerd werden, was een probleem voor de 'charioteers'. Berey bevond zich na het merendeel van zijn aanvallen dan ook meestal achter vijandelijke linies, waar hij zich maar moest behelpen. Het idee van de menselijke torpedo's kwam van de Italianen, die het in december 1941 gebruikten om de slagschepen Valiant en Queen Elizabeth te kelderen in de haven van Alexandrië, wat aan Churchill de volgende zin ontlokte: 'Is there any reason why we should be incapable of the same scientific aggressive action the Italians have shown?' Berey overleefde de oorlog en ging nadien bij British Gas werken. Hij werd 94.