Het was een donkere week voor de poëzie. Naast Hugo stierf immers ook de net iets minder bekende dichter Ed Leeflang, en dit op de niet eens zo hoge ouderdom van 78 jaar. Bijzonder aan Ed Leeflang (geen pseudoniem overigens; die Nederlanders toch) is dat hij pas op zijn vijftigste debuteerde, gezien zijn naam dacht hij allicht dat hij nog alle tijd had. Zijn debuut "De Hazen en Andere Gedichten" werd meteen bekroond met de Jan Campertprijs, en algauw groeide Ed uit tot een veelgelezen toegankelijk auteur. De kritiek had het vaak minder op zijn werk begrepen: zijn poëzie werd al te realistisch en soms zelfs oubollig genoemd. Oordeelt u vooral zelf:
Hoor Prediker. Over de dommen en gevatten
gaat onze zon op en de dood
veegt in zijn zeeën straks
weer achteloos hun woordenschatten
Medische muizen zijn al ongelijk
Hele families snappen niet, andere raden
hoe de verborgen kaas het snelste wordt bereikt
Ze zijn naar huis.
En ook vandaag heb ik getornd aan fatum
en ben ik opgestaan, zoals het hoort,
tegen gemakzucht van de erfelijkheid
(Ed Leeflang)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten