Enkele uren na de euthanasie van Hugo Claus was het de beurt aan Chantal Sébire om dit ondermaanse te verlaten. Haar vertrek ging wel net dat tikkeltje minder vlot (zowel fysiek als legaal); Sébire, een gepensioneerde lerares uit Dijon, leed namelijk de voorbije 7 jaar aan esthesioneuroblastoma, een tumor in de sinussen en de neusholte. Deze zeldzame ziekte - in 20 jaar kwam ze wereldwijd 200 keer voor - is ongeneeslijk en veroorzaakt een onomkeerbare misvorming van het gelaat. In tegenstelling tot België is actieve euthanasie in Frankrijk echter niet toegelaten; haar vraag werd verworpen met als uitleg dat haar toestand wel medelijden opwekte, maar dat de wet niet toestaat om te helpen bij zelfmoord. Ze was al tot bij de Franse president Sarkozy gegaan, zonder gevolg. Op het einde was ze blind, was ze haar smaakzin kwijt en leed ze naar eigen zeggen intense pijnen, waardoor ze niet meer kon slapen. Niemand zou een dier laten ondergaan wat zij meemaakte, zei ze nog.Of de tumor het laatste woord heeft gehad, is nog onbekend; de oorzaak van overlijden is nog niet duidelijk. Chantal Sébire, die 52 werd, heeft in ieder geval wel het debat over euthanasie in Frankrijk terug in de schijnwerpers gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten