Requiem æternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis.
dinsdag 3 augustus 2010
Bobby Hebb : Sunny
De Amerikaanse zanger en songwriter Bobby Hebb is op 72-jarige leeftijd overleden aan longkanker. Hebb werd in 1938 geboren in Nashville, Tennessee als zoon van twee blinde muzikanten. Tijdens zijn legerdienst bij de US Navy speelde hij trompet in een jazzband en daarna werkte hij onder andere als backup-zanger voor Bo Diddley. De dag nadat president Kennedy op 22 november 1963 werd vermoord, gebeurde hetzelfde met Hebb's broer Harold die werd doodgestoken voor een bar in Nashville. Beide gebeurtenissen lieten diepe wondes na bij Bobby Hebb. Hij zocht toevlucht tot het schrijven van opbeurende liedjes. Dat leverde het optimistische deuntje Sunny op dat hij in 1966 op plaat uitbracht. Sunny werd een gigantische hit die recht naar de top van de hitparade vloog. Hebb mocht zelfs het voorprogramma spelen van The Beatles tijdens hun tournee door Amerika in 1966. Zijn grote hit werd door de menigte nog enthousiaster onthaald dan om het even welk Beatles-nummer. Bobby Hebb had na Sunny nog wel enkele bescheiden hitjes maar die zijn nu grotendeels vergeten waardoor hij de geschiedenis ongetwijfeld zal ingaan als een one-hit-wonder. Na 1970 bracht hij 35 jaar lang geen platen meer uit en werkte hij als songsmid voor andere artiesten, tot er in 2005 dan toch nog eens een album van hemzelf het levenslicht zag. Sunny is één van de bekendste songs uit de popgeschiedenis, met honderden coverversies waarbij vooral die van Marvin Gaye en Boney-M (met discosausje uiteraard) beroemd zijn, maar daarnaast zijn er ook minder gekende versies van grote namen als Frank Sinatra, Cher, James Brown en Ella Fitzgerald. Het is echter de originele versie van Bobby Hebb die veruit het diepst in ons collectief geheugen gegrift staat. Deze kan u hieronder nog eens beluisteren:
Alle coole mensen hebben tegenwoordig een Twitter-account en nu kunnen deze fijne mensen daarmee ook De Dodenwake volgen! Surf snel naar De Dodenwake-Twitterpagina!
Libera me, Domine, de morte æterna, in die illa tremenda, quando coeli movendi sunt et terra, dum veneris iudicare sæculum per ignem. Tremens factus sum ego et timeo, dum discussio venerit atque ventura ira. Dies illa, dies iræ, calamitatis, et miseriæ, dies magna et amara valde. Requiem æternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten