Prins Ertuğrul Osman is overleden. De man was de laatste troonpretendent van het Ottomaanse rijk die nog geboren werd toen het imperium nog effectief bestond. Osman was de kleinzoon van sultan Abdülhamit II (1876-1909), de beruchte 'Rode Sultan'. In 1924, toen de jonge prins op dat moment in Wenen verbleef, decreteerde Atatürk, de vader van het moderne Turkije, dat alle leden van de keizerlijke Ottomaanse familie in ballingschap moesten gaan. Het sultanaat had Atatürk al in 1923 afgeschaft, het kalifaat, ook in handen van de Ottomanen, schafte hij af tegelijk met het buitengooien van de sultans. Tot dan werd Osman aangesproken als Zijne Keizerlijke Hoogheid Shezade Ertuğrul Osman Efendi Hazretleri, Keizerlijke Prins van het Ottomaanse Rijk. In 1933 verhuisde hij naar de Verenigde Staten, waar hij vanaf 1945 in New York verbleef, in een appartement met twee slaapkamers boven een restaurant. Pas in 1992 keerde hij terug naar Turkije, op uitnodiging van de toenmalige regering. In 2004 kreeg hij dan ook een Turks paspoort, als Osman Ertuğrul Osmanoğlu (Atatürk had iedere Turk verplicht om een achternaam te hebben en dus moest Osman er ook een hebben). Ondanks de Turkse wet van 1973, die toeliet dat mannelijke leden van de keizerlijke familie de Turkse nationaliteit verwierven, wachtte hij lange tijd vooraleer hij zijn naturalisatie aanvroeg. Hij werkte heel zijn leven in de petroleumindustrie. Naast Turks, zijn moedertaal, sprak hij vloeiend Engels, Frans en Duits en hij begreep Italiaans en Spaans. Vanaf de jaren '70 ging hij wel jaarlijks op vakantie naar Turkije - daar haalde hij steeds de voorpagina's van de kranten. De Turken gaven hem al snel de bijnaam 'de laatste Ottomaan'. Toen hij in 1992 voor het eerst terugkeerde naar zijn geboortepaleis, stond hij erop om met een gewone groep toeristen mee een rondleiding te krijgen in plaats van met de volle égards een tour te krijgen. Vanaf 1994 was hij de troonpretendent. Mocht Osman ooit sultan geweest zijn, zou hij Osman V heten. Zijn laatste wens was dat hij in Istanbul zou sterven, wat ook gebeurde. Hij overleed aan nierfalen in een Istanbuli ziekenhuis. Osman Ertuğrul werd 97. Drie dagen na zijn dood vond zijn begrafenis plaats in de Sultanahmet, de Blauwe Moskee in het hart van de voormalige keizerlijke hoofdstad, waarna hij bijgezet werd bij zijn grootvader in Çemberlitaş.
woensdag 23 september 2009
Ertuğrul Osman : De laatste Ottomaan
Prins Ertuğrul Osman is overleden. De man was de laatste troonpretendent van het Ottomaanse rijk die nog geboren werd toen het imperium nog effectief bestond. Osman was de kleinzoon van sultan Abdülhamit II (1876-1909), de beruchte 'Rode Sultan'. In 1924, toen de jonge prins op dat moment in Wenen verbleef, decreteerde Atatürk, de vader van het moderne Turkije, dat alle leden van de keizerlijke Ottomaanse familie in ballingschap moesten gaan. Het sultanaat had Atatürk al in 1923 afgeschaft, het kalifaat, ook in handen van de Ottomanen, schafte hij af tegelijk met het buitengooien van de sultans. Tot dan werd Osman aangesproken als Zijne Keizerlijke Hoogheid Shezade Ertuğrul Osman Efendi Hazretleri, Keizerlijke Prins van het Ottomaanse Rijk. In 1933 verhuisde hij naar de Verenigde Staten, waar hij vanaf 1945 in New York verbleef, in een appartement met twee slaapkamers boven een restaurant. Pas in 1992 keerde hij terug naar Turkije, op uitnodiging van de toenmalige regering. In 2004 kreeg hij dan ook een Turks paspoort, als Osman Ertuğrul Osmanoğlu (Atatürk had iedere Turk verplicht om een achternaam te hebben en dus moest Osman er ook een hebben). Ondanks de Turkse wet van 1973, die toeliet dat mannelijke leden van de keizerlijke familie de Turkse nationaliteit verwierven, wachtte hij lange tijd vooraleer hij zijn naturalisatie aanvroeg. Hij werkte heel zijn leven in de petroleumindustrie. Naast Turks, zijn moedertaal, sprak hij vloeiend Engels, Frans en Duits en hij begreep Italiaans en Spaans. Vanaf de jaren '70 ging hij wel jaarlijks op vakantie naar Turkije - daar haalde hij steeds de voorpagina's van de kranten. De Turken gaven hem al snel de bijnaam 'de laatste Ottomaan'. Toen hij in 1992 voor het eerst terugkeerde naar zijn geboortepaleis, stond hij erop om met een gewone groep toeristen mee een rondleiding te krijgen in plaats van met de volle égards een tour te krijgen. Vanaf 1994 was hij de troonpretendent. Mocht Osman ooit sultan geweest zijn, zou hij Osman V heten. Zijn laatste wens was dat hij in Istanbul zou sterven, wat ook gebeurde. Hij overleed aan nierfalen in een Istanbuli ziekenhuis. Osman Ertuğrul werd 97. Drie dagen na zijn dood vond zijn begrafenis plaats in de Sultanahmet, de Blauwe Moskee in het hart van de voormalige keizerlijke hoofdstad, waarna hij bijgezet werd bij zijn grootvader in Çemberlitaş.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten