De Vlaamse activist Ivan Mertens is op 75-jarige leeftijd overleden. Mertens, zijn leven lang een overtuigd flamingant, ging zich vooral na zijn pensioen inzetten voor de Vlaamse zaak. In 1998 werd hij voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging. Dat bleef hij totdat hij in 2000 ontslag nam. Mertens vond dat de VVB zich teveel toelegde op het overtuigen van de reeds overtuigden en zocht een andere manier om mensen te bereiken en het flamingantisme aan te wakkeren. Daartoe stichtte hij in 2001 Vlaanderen Vlagt (Vl²). Deze vereniging van vrijwilligers, waarvan Mertens tot kort voor zijn dood de grote organisator en bezieler bleef, trekt naar allerlei sportmanifestaties, culturele evenementen, heiligverklaringen etcetera overal in Vlaanderen om er te gaan vlaggen met een grote hoeveelheid Vlaamse Leeuwen, dit naar analogie met wat bijvoorbeeld de Friezen en de Basken al jarenlang deden. Ze delen ook gratis kleine vlaggetjes en petjes uit en verkopen grote vlaggen en wielertruitjes. Al gauw trokken Mertens en co ook volop naar het buitenland. Na zijn overwinning op La Mongie waar hij de basis voor zijn zege in de Tour de France 2002 legde, gaf Lance Armstrong op deze berg een beroemd geworden persconferentie omgeven door een zee van leeuwenvlaggen. (Armstrong verklaarde trouwens ooit dat er maar twee vlaggen belangrijk zijn in de wereld: die van Texas en de Vlaamse Leeuw.)Er kwam echter ook veel kritiek op Vlaanderen Vlagt. Zo belemmerden de vele dansende vlaggen vaak het zicht van toeschouwers ter plekke en op tv. In 2003 brak veldrijder Ben Berden zijn neus toen hij een vlaggenstok in zijn gezicht kreeg. Het meest beruchte incident kwam er in Parijs-Roubaix 2004. Leif Hoste was nog maar net gedemarreerd uit de groep der favorieten toen een Vlaamse Leeuw, die een zatte Vl²-vrijwilliger over de grond had laten slepen, tussen zijn spaken belandde en tegen dat hij het ding uit zijn wiel kreeg, had hij al lang de aansluiting en de koers verloren.
Ivan Mertens stoorde er zich aan dat het Vlaams-nationalisme en de Vlaamse vlag soms geassocieerd werden met uiterst rechts. Hij distantieerde zich dan ook uitdrukkelijk van het Vlaams Blok en ging er prat op om tijdens zijn manifestaties vooral veel allochtonen oftewel "nieuwe Vlamingen" aan te klampen, die volgens hem in groten getale warm liepen voor de Vlaamse Leeuw. Mertens zag het als zijn missionariswerk om de Vlamingen wat chauvinisme bij te brengen en de wereld Vlaanderen beter te leren kennen. Zijn einddoel bleef uiteraard de Vlaamse onafhankelijkheid (en liefst ook de hereniging van de Nederlanden). Hierover deed hij in een interview de nogal gezwollen uitspraak: "Maar het is fantastisch: je volk naar zijn vrijheid brengen." In de loop van de voorbije tien jaar verkocht Ivan Mertens meer dan 100.000 leeuwenvlaggen en deelde hij enkele honderdduizenden zwaaivlaggetjes uit.
Hieronder het meest onfrisse moment uit de geschiedenis van Vlaanderen Vlagt, de vlag die op het meest cruciale moment in het achterwiel van Leif Hoste komt te zitten in Parijs-Roubaix 2004 (vanaf 1:50):
1 opmerking:
Het is onjuist te beweren dat de vlag die in het wiel van Hoste terechtkwam van een vrijwilliger van VL²was. Dit is helemaal niet zo! Vl²-vrijwilligers dragen altijd stokvlaggen. Overigens kunnen renners tijdens hun tocht door allerlei voorwerpen gehinderd worden: fotograferende agenten, overstekende honden, motors van cameraploegen die plastic wegblokken meenemen in hun vaart,nietwaar Bart Wellens.
Een reactie posten