Toen de Duitsers in juni 1941 de Sovjetunie binnenvielen, was Michael 'Mischa' Seifert een eenvoudige machinewerker in een fabriek in de buurt van Odessa. Het 'meesterras' liet al snel zijn ogen vallen op Seifert: hij was immers een 'Volksduitser', een afstammeling van Duitse inwijkelingen in Rusland die zich daar in de 19e eeuw gevestigd hadden. En, wat waarschijnlijk de doorslag gaf, hij sprak ook nog eens Russisch en had een gloeiende hekel aan de Sovjetunie. Dat laatste was niet zo moeilijk, aangezien de familie verdacht werd van Nazisympathieën, waardoor zijn vader zijn job was kwijtgeraakt.
Seifert mocht aan de slag als bewaker. Daar mocht hij getuige spelen bij 'verhoren' - een mooi Nazi-eufemisme om iemand compleet verrot te slagen en te mishandelen om toch maar ergens informatie te krijgen, of gewoon voor het plezier. Naar eigen zeggen stond Seifert er toen nog gewoon bij en keek hij alleen maar.
Toen de Sovjetpletwals de Duitsers almaar terugdreef uit Moedertje Rusland, werd Seifert overgeplaatst naar Noord-Italië. Daar ging het volledig fout met de Volksduitser. Hij kwam in het doorgangskamp Fossoli terecht. Daar werden alle 'ongewensten' doorgesluisd naar de moordfabrieken in onder meer Auschwitz, Mauthausen en Dachau. Tot ze op de trein gezet werden, moesten ze dwangarbeid verrichten onder het oog van Seifert. Die profiteerde ervan om een vrouw te verkrachten, waarvoor hij zowaar door de Duitsers voor een militaire rechtbank gesleept werd. Hij werd weer verplaatst, ditmaal naar Bolzano, het kamp dat de functie van Fossoli had overgenomen.
Daar kreeg hij zijn bijnaam 'het Beest van Bolzano'. Hij moordde er lustig op los: een zwangere vrouw werd verkracht en dan vermoord, een andere gevangene hongerde hij uit en nog één haalde hij letterlijk de ogen uit diens hoofd.
Na de oorlog dook Seifert onder in Duitsland en in 1951 slaagde hij erin om naar Canada te emigreren. Daar leefde hij rustig verder, tot hij in 2002 zelf opgepakt werd. Hij werd veroordeeld tot levenslang en in 2008 uitgeleverd aan Italië en vastgezet in de militaire gevangenis van Santa Maria Capua Vetere. Daar overleed het Beest van Bolzano, 86 jaar oud, toen hij viel en overleed aan de gevolgen van zijn verwondingen.
zaterdag 6 november 2010
Michael Seifert : Het Beest van Bolzano
Labels:
Duits,
Holocaust,
kampbewaker,
man,
oekraiens,
tweede wereldoorlog,
volksduitser
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten