"Kon je gisteren niet beter zingen?" Dat waren de eerste woorden van de toekomstige man van Esther Lambrechts toen die zich aan haar voorstelde. Ze viel nogal op door haar zware stem, die drieëneenhalve octaaf kon overspannen. Dat zou ook haar handelsmerk worden toen ze doorbrak als La Esterella, met haar echtgenoot Charly Schleimovitz als manager. Schleimovitz leerde haar alles, zelf hoe ze zich moest schminken.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog moest ze noodgedwongen optreden voor de Duitse bezetter. Van die kreeg ze de veelzeggende bijnaam 'Die Kanone'. Na de oorlog toerde ze heel Europa rond, van Groot-Brittannië tot Tsjechoslowakije. In elk land zong ze ook een lied in de plaatselijke taal. Vanaf 1953 kreeg ze een platencontract en begon ze steevast in het Nederlands te zingen. In die periode scoorde ze haar grootste hits, met Oh! Lieve Vrouwe Toren en Alle Moeders. In 1962 overleed haar man. La Esterella stopte toen met zingen.
Ze kwam aan de bak als secretaresse en hertrouwde in 1970, maar in 1980 stierf ook haar tweede echtgenoot. Vanaf 1982 was ze op pensioen. En dan kreeg ze een tweede (zang)jeugd: ze trad op in het radioprogramma "Vragen staat vrij" en kreeg zo'n goeie reacties dat ze weer ging optreden. Die tweede carrière duurde tot 1988. Tot op hoge leeftijd trad ze nog op. In 2000 werkte ze nog mee met Alex Callier van Hooverphonic en zelfs met Reggie van Milk Inc voor de soundtrack van de film Shades.
Vanaf 2008 kampte ze regelmatig met haar gezondheid en moest ze naar een rusthuis. Ze overleed in haar geboortestad Antwerpen. Het "kanon" werd 91.
Hier haar grootste hit, Oh! Lieve Vrouwe Toren:
En ze werd ook nog een onder handen genomen door Chris Van Den Durpel voor Chris & Co, met dit als resultaat:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten