Stanley verkocht het spul aan dumpingsprijzen en deelde zijn gerief ook regelmatig gratis uit. Daarmee was hij grotendeels verantwoordelijk voor de opkomst van de hippiebeweging in de jaren '60. In de zomer van 1967 kwamen 100.000 hippies bijeen op de Summer of Love in San Francisco. Die bijeenkomst zette de stad op de kaart als hét centrum van de hippiebeweging, die zo ook in de schijnwerpers kwam te staan. Een geschiedkundige van de periode, Charles Perry, omschreef het hele gedoe als 'one big LSD party' - met dank aan Stanley.
Naast LSD-baron was Stanley ook een begenadigd sound engineer. Hij financierde en verzorgde het geluid van The Grateful Dead, de psychedelische rockband wiens muziek omschreven werd als 'touching on ground that most other groups don't even know exists'. Voor de Grateful Dead bokste Stanley in 1974 zijn Wall of Sound in elkaar. Het was eigenlijk een gigantische muur van boksen achter de muzikanten, die ze zelf konden controleren. Het gevaarte woog 75 ton en om het in elkaar te steken waren er 21 mensen nodig. Vier semi-trailers waren er voor nodig om de Wall te verplaatsen.
Stanley hield er ook wat rare gewoonten op na: hij weigerde categoriek om op foto's te staan en was er van overtuigd dat het natuurlijke menselijke dieet puur uit vlees bestaat. Alle groenten waren voor hem giftig. Hij beweerde dat hij sinds 1959 alleen maar vlees, eieren, boter en kaas at en dat zijn lichaam daardoor veel gezonder was dan de andere mensen.
Sinds 1996 was hij een genaturaliseerde Australiër. Hij overleed na een auto-ongeval, vlakbij zijn thuis in Queensland. Het Wit Konijn werd 76.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten