Waar ze zich ook genesteld hebben, de foute doden halen we er altijd uit. Zo ook de Brit John Colin Campbell Jordan (de foto zegt genoeg). Jordan zou hét symbool worden van Brits extreem-rechts en kwam regelmatig in het nieuws door alle symbolen van het Derde Rijk die hij maar kon, te gebruiken. Toen hij in 1949 afstudeerde, toonde hij zijn politiek 'inzicht' door zich aan te sluiten bij de League of Empire Loyalists, een drukkingsgroep die zich kantte tegen het uiteenvallen van het British Empire. Veel heeft het - helaas waarschijnlijk voor Jordan - niet geholpen. Op Cambridge vormde hij de Nationalist Club, waarna hij zich aansloot bij de Britsh Peoples Party, een extreem-rechtse partij die volzat met overblijfselen van de British Union of Fascists, toen geleid door Lord Tavistock, de erfgenaam van de hertog van Bedford. In 1960 stond hij aan de wieg van de British National Party, maar die zou hem later buitenkegelen omdat de partij vond dat Jordans al te openlijke gedweep met al die Hitlertoestanden niet echt hielp om kiezers te winnen. En passant had hij in 1956 de White Defence League opgericht en na het débacle bij de British National Party begon hij met de National Socialist Movement (die later van naam zou veranderen naar het iets deftigere - nu ja - Britsh Movement). Het hoogtepunt van Jordans scheve carrière bereikte hij in 1962 toen hij de World Union of National Socialists oprichtte, die hem prompt verkoos tot 'World Führer', met ene George Lincoln Rockwell als plaatsvervanger. Die Rockwell was de stichter van de Amerikaanse Nazi-partij. Toen ze een op de SA geïnspireerde militie in het leven riepen (met de klinkende naam Spearhead), vond ook de Britse regering het welletjes en verdween Jordan voor 10 maanden in de cel. In 1967 vloog hij nog eens 15 maanden in de gevangenis na de publicatie van een pamflet met de weinig verhullende titel 'The Coloured Invasion'. Ondertussen was hij getrouwd met Françoise Dior, de nicht van Christian. In 1974 moest hij aftreden. Pittig detail was dat hij in 1976 nog meer élan verloor toen hij veroordeeld werd voor shoplifting bij Marks and Spencer. Jordan kon blijkbaar niet zijn handen thuishouden van enkele stukken uit de plaatselijke lingerie-afdeling. Hij bleef invloedrijk achter de schermen en in 2000 liet hij nog eens van zich horen omdat hij vond dat de British National Party te soft werd (stel u voor). Colin Jordan werd uiteindelijk 85.
donderdag 9 april 2009
Colin Jordan : De foute Brit
Waar ze zich ook genesteld hebben, de foute doden halen we er altijd uit. Zo ook de Brit John Colin Campbell Jordan (de foto zegt genoeg). Jordan zou hét symbool worden van Brits extreem-rechts en kwam regelmatig in het nieuws door alle symbolen van het Derde Rijk die hij maar kon, te gebruiken. Toen hij in 1949 afstudeerde, toonde hij zijn politiek 'inzicht' door zich aan te sluiten bij de League of Empire Loyalists, een drukkingsgroep die zich kantte tegen het uiteenvallen van het British Empire. Veel heeft het - helaas waarschijnlijk voor Jordan - niet geholpen. Op Cambridge vormde hij de Nationalist Club, waarna hij zich aansloot bij de Britsh Peoples Party, een extreem-rechtse partij die volzat met overblijfselen van de British Union of Fascists, toen geleid door Lord Tavistock, de erfgenaam van de hertog van Bedford. In 1960 stond hij aan de wieg van de British National Party, maar die zou hem later buitenkegelen omdat de partij vond dat Jordans al te openlijke gedweep met al die Hitlertoestanden niet echt hielp om kiezers te winnen. En passant had hij in 1956 de White Defence League opgericht en na het débacle bij de British National Party begon hij met de National Socialist Movement (die later van naam zou veranderen naar het iets deftigere - nu ja - Britsh Movement). Het hoogtepunt van Jordans scheve carrière bereikte hij in 1962 toen hij de World Union of National Socialists oprichtte, die hem prompt verkoos tot 'World Führer', met ene George Lincoln Rockwell als plaatsvervanger. Die Rockwell was de stichter van de Amerikaanse Nazi-partij. Toen ze een op de SA geïnspireerde militie in het leven riepen (met de klinkende naam Spearhead), vond ook de Britse regering het welletjes en verdween Jordan voor 10 maanden in de cel. In 1967 vloog hij nog eens 15 maanden in de gevangenis na de publicatie van een pamflet met de weinig verhullende titel 'The Coloured Invasion'. Ondertussen was hij getrouwd met Françoise Dior, de nicht van Christian. In 1974 moest hij aftreden. Pittig detail was dat hij in 1976 nog meer élan verloor toen hij veroordeeld werd voor shoplifting bij Marks and Spencer. Jordan kon blijkbaar niet zijn handen thuishouden van enkele stukken uit de plaatselijke lingerie-afdeling. Hij bleef invloedrijk achter de schermen en in 2000 liet hij nog eens van zich horen omdat hij vond dat de British National Party te soft werd (stel u voor). Colin Jordan werd uiteindelijk 85.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten