In de ongeveer honderd dagen tussen 6 april en midden juli 1994 werden er in Rwanda minstens 800.000 mensen naar de andere wereld geholpen. Sommige cijfers spreken zelfs van één miljoen - ongeveer 20% van de toenmalige bevolking. De slachtoffers waren de etnische Tutsi-minderheid en de Hutu-voorstanders van de vredesgesprekken die in het land gaande waren.
Eén van de architecten van die genocide is in zijn cel overleden. Georges Rutaganda was de vice-voorzitter van de Interahamwe, een Rwandese Hutu-militie. Toen het vliegtuig van de Rwandese president Habyarimana - een Hutu - neergeschoten werd, was dat het startsein voor een orgie van etnische zuiveringen. Rutaganda's stem was heel de tijd te horen op de beruchte Radio Télévision Libre des Mille Collines in de hoofdstad Kigali. Mille C
ollines zat heel de tijd anti-Tutsi retoriek uit te kakken, met rutaganda op kop. Die zat de Hutu's aan te moedigen om alle Tutsi's de kop in te slagen - of, in dit geval, aan stukjes te hakken met machetes. Wat ook vakkundig gebeurde. Rutaganda zond ook de vermoedelijke verblijfplaatsen van de slachtoffers uit, waar ze op dat moment waarschijnlijk naar gevlucht waren, opdat de milities hen beter konden opjagen.Ook over Rutaganda zelf doen er heel wat verhalen de ronde. De voormalige zakenman nam vrouwen gevangen, die hij dan vasthield in de gebouwen van de Interahamwe in Kigali. Daar werden ze verkracht, gemarteld en vermoord. Rutaganda was er blijkbaar ook heilig van overtuigd dat Hutu-prostituées allemaal heksen waren. Een getuige vertelde hoe Rutaganda een man afmaakte met een machete, om zich vervolgens om te draaien naar de verzamelde menigte en te zeggen dat dit de manier was waarop men met Tutsi's moest omgaan.
In 1995 werd hij opgepakt en veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. Hij overleed in zijn cel in Benin na een slepende ziekte. Rutaganda werd 51.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten